Posts

அத்தியாயம் 4

  செய்வதை எல்லாம் செய்துவிட்டு ஒன்றும் அறியா பிள்ளை போல வெளியே போக இருந்தவளை வலுக்கட்டாயமாகத் திருப்பி தன் கையில் இருந்த காபியை அவளது வாயில் ஊற்றிக் குடிக்கவைத்தான். அதுவும் கப் முழுவதுமிருந்த கொஞ்சம் காபி நிறைய நீருமாக இருந்த கலவையை அவள் மறுக்க மறுக்க புகட்டியவன், “எவ்வளவு ஏத்தமிருந்தா நீ காபியில தண்ணிக் கலந்து குடுப்ப... இனி சாப்பாடுல ஏதாவதுக் கோளாறு செய்... கோளாறு செய்ய இந்த கையே இல்லாமப் பண்றேன்...” என்றவன் அவளதுக் கையை ஒரு முறுக்கு முறுக்கி வலிக்கச் செய்தவன், “இன்னொரு முறை என்கிட்டே இப்படி விளையாடி பாருடி... அப்புறம் தெரியும் இந்த அன்பன் யாருன்னு...” என்று உறுமினான். “அம்மா...”   என்று அவனது முறுக்கலில் கையை உதறி வலியில் கத்தியவள், “ப்ளுவேல்... ப்ளுவேல்...” வாய்க்குள் முணகியவளின் கண்களில் கண்ணீர் நிரம்பி இருந்தது... “இப்படி பேசுற வாய்க்கும் சேர்த்து ஒரு பூட்டுப் போடணும்டி..” என்றவன் அவளது இதழ்களைக் கடித்து வைத்தான். இதழ்களோடு நிறுத்தாமல் அவனது பயணம் தொடர... “அம்மாடி இவன் நிஜமாவே ப்ளுவேல் தான் போலேயே... நாம தான் ரொம்ப விளையாடிப் பார்க்கிறோம் போலேயே... எல்லாத்தையும் இத

அத்தியாயம் 3

  “உன் மனசுல என்ன நினைச்சுக்கிட்டு இருக்க... எதுக்காக எங்க அப்பாக்கிட்ட குரலை உயர்த்தி பேசுற... இதெல்லாம் சரியில்ல... நீ முதல்ல உன் வீட்டுக்கு கிளம்பு... நீ வந்ததுல இருந்து அப்பா ஒரு மாதிரி டென்ஷன்லையே இருக்காரு...” என்றாள் கோவத்துடன். “ம்ஹும்... நீ சொன்னா நான் உடனே கேட்டுடுவனாக்கும்.. இங்க பாரு இந்த விசயத்துல தலையிடமா இருக்கிறது தான் உனக்கு நல்லது சொல்லிட்டேன்... ஒழுங்கா போய் தூங்குற வேலையை பாரு.” என்றான் நக்கல் சிரிப்புடன். “முடியாது டா... என்ன பண்ணுவ... என்ன எப்போ பாரு என்னை எதாவது சொல்லிக்கிட்டே இருக்க... ஒழுங்கா உன் பெட்டியைத் தூக்கிக்கிட்டு உனக்கு குடுத்தக் கோட்ரசுக்கு போய்ச்சேரு... இங்க இருந்து எங்க அப்பாவைக் கடுப்படிச்ச்க்கிட்டு இருந்தன்னு வை அவ்வளவு தான்...” என்று ஒற்றை விரலைக் காட்டி அவனை எச்சரித்தாள். “அது என்னடி ஆம்பளையைக் கை நீட்டிப் பேசுறது.. நானும் வந்த நாள்ல இருந்து பார்த்துக்கிட்டு இருக்கேன்... மரியாதையேக் குடுத்து பேச மாட்டிக்கிற... திமிரா... இனி ஒழுங்கா மாமன் மச்சான்னு கூப்பிடுற... இல்ல...” “ஆமா, உனக்கு அது ஒண்ணு தான் குறை... போடா போய் ஒழுங்கா ஏதாவது கேசைப் ப

அத்தியாயம் 2

  முன் பின் தெரியாத ஒருவன், பார்த்த இரண்டு நாளிலே தன்னிடம் அதிக உரிமை எடுத்துக்கொண்டுத் தன்னைக் காயப்படுத்தி ருசிக்கிரவனைக் கொல்ல ஆவேசம் எழுந்தது. ஆனால் அவனது தீரத்தின் முன்பு அவளால் ஒன்றும் செய்ய இயலாமல் கோழையாக இருப்பதை எண்ணி கண்ணீர் சிந்தினாள். அந்த கண்ணீர் எல்லாம் கொஞ்ச நேரம் தான். பெண் புலியாய் ஆவேசமாய் எழுந்தவள் தன் கூந்தலை அள்ளி முடித்து ஸ்டிக்கை சொருகியவள், “மகனே யாருக்கிட்ட உன் வேலையை காண்பிக்கிற... நான் ஏரியா ரவுடிடா... வெளிய கேட்டுப்பாரு என் வீர தீர செயலை... இன்னைக்கு இருக்குடா உனக்கு... என்னையவே அழ வச்சுட்டில்ல...” சபதம் எடுத்தவள், குளித்துவிட்டு, தன் ஸ்கூட்டியை எடுத்துக்கொண்டு மாலுக்கு போகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு ஊரைச் சுற்ற கிளம்பினாள். “ஹனி எங்கடி இருக்க...? மாலுக்கு வா... வெயிட் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கேன்...” என்று தன் உயிர் தோழிக்கு தகவல் சொன்னவள், அங்கிருந்த கேண்டீன் சென்று தனக்கு பிடித்தமான ரிச் விப்பிங் ஜிசி ஸ்ட்ராபெரி ஐஸ்க்ரீமை வாங்கிக்கொண்டு ஒரு இருக்கையில் அமர்ந்து, தன் போனை நொண்டிக்கொண்டே சாப்பிட்ட ஆரம்பித்தாள் தன் தோழி வரும் வரை.. சிறிது நேரத்திலே தன் அருக